Emilia Kieres przenosi nas w czasy przed chrześcijaństwem, kiedy las był miejscem życia bogów i duchów. W tamtym okresie, jeśli nie byłeś ostrożny, wodnik mógł zamienić cię w topielca. Były też syreny, które tańczyły nad rzekami. To właśnie w tym świecie dwaj bracia bliźniacy wyruszają na polowanie i gubią się; ich losy jednak wciąż są splecione, a błąd jednego z braci prowadzi do upadku obu. Ta opowieść jest szczególnie fascynująca z kilku powodów. Po pierwsze, wprowadza czytelników w świat wierzeń naszych przodków, pokazując, że nie tylko mieszkańcy północnej Europy mają trolle i skrzaty, ale także lasy otaczające ludy słowiańskie są pełne magicznych stworzeń. Po drugie, ukazuje rozwój relacji między dwoma braćmi – od gniewu i buntu do gotowości poświęcenia własnego życia – pokazując wartość przyjaźni, braterskiej miłości i poświęcenia. Na koniec warto zauważyć, że książka jest napisana atrakcyjnym językiem, który zachęca czytelników do nawiązania osobistej więzi z nią. Jest ciekawa, ale nie skomplikowana. Na tyle prosta, by dziecko mogło ją zrozumieć, ale różni się od większości książek dla dzieci na kilka sposobów. Ponadto zwraca uwagę na słowa, które odróżniają ją od innych powieści.
Grafika: W książce znajduje się kilka rysunków. Są one szczegółowe, ale też dość dosłowne i niezbyt nieciekawe.
Czytelność: Krój pisma jest łatwy do odczytania. Jedynym problemem może być papier, który jest trochę zbyt błyszczący, co rozprasza uwagę w sztucznym świetle.
Trwałość: Książka ma twardą oprawę i została szyta, a jakość papieru ogólnie jest dobra, jednak strony są cienkie i łatwo się gniotą.
Ocena ogólna: Intrygująca książka do czytania i dyskutowania na temat więzi rodzeństwa, mitologii i bajek, a także idealnie nadająca się do przybliżenia dzieciom postaci o płateników, bożęt i wodników. Może być wprowadzeniem do bogactwa wierzeń i opowieści z naszej części Europy dla tych, którzy niechętni są zagranicznym świętom i importowanej mitologii.b