Teatr Animacji jest najciekawszym miejscem na dziecięcej teatralnej mapie naszego miasta. Ten teatr lalkowy swoje początki wiąże z 1945 rokiem, jednak pod obecną nazwą funkcjonuje od 1980 roku. W ostatnim czasie miałam przyjemność wraz z moją czteroletnią córką obejrzeć jedno z przedstawień w tym Teatrze -Jasia i Małgosię

Długo zastanawiałam się, czy zabranie bardzo aktywnego przedszkolaka do teatru, to dobry pomysł. Bałam się, że w trakcie przedstawienia może przeszkadzać, chcieć wyjść. Tego typu zachowanie miało miejsce wcześniej w kinie. Tutaj dochodziła obawa, że będzie przeszkadzać aktorom. Okazało się, że rozterki były całkowicie nieuzasadnione.

Rozpoczęłyśmy od wizyty w kasie. W środku tygodnia do Teatru przyjeżdżają głównie grupy zorganizowane; ze szkół. przedszkoli. Jednak pojedyncze osoby, które przyjdą na przedstawienie, rówwnież mogą zakupić bilet. Na sali zaskoczył nas widok aż trzech Pań, które miały pilnować zajmowania miejsc. W momencie gdy pojawiły się kolejne grupy przedszkolakïów i zostałyy sprawnie rozsadzone, zrozumiałam jakie mają zadanie.

Śmiechy i rozmowy dzieci ucichły nagle wraz z ostatnim teatralnym dzwonkiem oraz zgaszeniem światła. Radość z obserwowania podniecenia i radości mojej córki czekającej na pojawienie się aktoróww i lalek jest trudna do opisania. Uświadomiłam sobie, że Rodzice wysyłając na spektakle dzieci, tylko w ramach przedszkolnych wyjść, bardzo dużo tracą. Naprawdę warto w weekend zabrać samemu swoje dzieci na tak nietypową wyprawę.

Przedstawienie, na którym byłyśmy pt. Jaś i Małgosia kierowane jest do młodszych widzów. Dzieci początkowo onieśmielone siedziały w całkowitej ciszy. Później zaczęły pojawiać się pojedyncze śmiechy, by po chwili cała sala wybuchała śmiechem, śpiewała wraz z aktorami. To wszystko sprawiło, że moje obawy odnośnie wyjścia do Teatru okazały się być bezpodstawne.

Dzieci zostają przez przedstawienie "porwane". Dodatkowo spektakl jest dokładnie przemyślany; co parę minut wspólne śpiewanie (pod koniec przedstawienia mali widzowie byli w stanie śpiewać piosenkęcprzewodnią bez pomocy aktorów), rozluźniające żarty, pytania kierowane do widowni.
W trakcie spektaklu jest także przerwa. Dzieciaki mogą skorzystać z toalety, wstać choć na chwilę z foteli. Wracając jednak do Jasia i Małgosi. W drugiej czści jest nawet moment, że czarownica schodzi ze sceny na widownię. Dzieciaki wprost pękają z radości.

Te przedstawienia trzeba po prostu poczuć osobiście, żeby móc złapać? bezpośredni kontakt zarówno z aktorami jak i młodymi widzami. Dorośli też nie będą się tutaj nudzić.

Na ty?ach teatru (od strony zamkowego ogrodu) znajduje się Galeria Lalek i Scenografii. Grupy zorganizowane (minimum 20 osób) mogą zwiedzić galerię wraz z aktorem, który dodatkowo opowie o lalkach i zaprezentuje ich działanie.